100

100...

می خواهم عشقت / در دل بمیرد / می خواهم تا دیگر / در سر / یادت پایان گیرد ... این من بودم ، امروز ، با قدم هایی که به محض دیدن اسم به قول رفیق پیدا کننده و عزیز دارنده ی تو ، رو به سستی گذاشت ... و هر قدم سنگین تر از قدم قبلی شد تا اینکه بالاخره بالای سر او و مادر او بودم ... نمی دانم همچین زیارت کننده ای تا به حال داشتند یا نداشتند ... اما حتی برای سخن گفتن هم کم بودم ... اول ، سنگ رو شستم ،‌ با عشق ،‌ با آب ... سنگ کسی که تو بسیار دوستش می داشتی و می داری ... سنگ کسی که به قول خود تو ،‌ چقدر عزت امروزت را مدیون وی هستی ... چقدر دستانم از حرکت روی خاک لا به لای حروف اسمش آرام گرفت ... یادم نمی آید حرفهام رو از کجا شروع کردم و به کجا ختم شد ... فقط یادم هست که از او خواستم ، از اویی که می دانست تو روزی بزرگ و عزیز می شوی و چقدر به تو اعتقاد داشت و پیش بینی نکرده بود که دختری ،‌ چند سال از عمرش را و شب هایش را به گریه بنشیند از فراق تو ...! از او خواستم که تنها دعایم کند ... طی این سال ها اماکن زیارتی مختلفی رفتم ... دعا های مختلفی خواندم ... استغاثه های بسیاری کردم ... اما امروز با همه ی آنها فرق داشت ... انگار از درست ترین آدمی که می تواند به حرف هایم در سکوت گوش بدهد خواسته ام برایم دعا کند ... در حالی که مادرش می شنید و اشک هایم روی سنگ سردش می ریخت ...! گلبرگ های گل رز را با دست 100...ادامه مطلب

میدونی هیچ جا بند نشدن چه حسی داره؟!‌ از خونه دلت می خواد فرار کنی ، پا میشی میری دانشگاه ، نزدیک امتحاناست پرنده پر نمی زنه ، پا میشی کلاسو می پیچی با سه چهار نفر می ری همون نزدیکیا تا عصر به گپ زدن ولی از اون جمع کسی نیست که بخواد گوش کنه حرف تو رو یا بفهمدش . به چرت و پرت گفتن و کیک شکلاتی خوردن می گذره . می فهمی غروب شده ، باز تو دلت نمی خواد برگردی خونه ... پیاده گز می کنی ، هوا افتضاحه ،‌ نفست می گیره ،‌ سر درد می گیری ... تو خودت جمع تر می شی و به راهت ادامه می دی ، سردت می شه ، گرمت می شه ... حال خودتو نمی فهمی فقط !! جوری که با خودت می گی ، امشب اگه زلزله دوازده سیزده ریشتری هم بیاد من نمی ترسم و کاش می یومد ... حالا فوقشم بترسم ، چند ثانیه بعدش شاید کابوس تموم شه ، درد تموم شه ... دارم فکر می کنم آدمی که بلد نیست شاد باشه از کجا معلوم تو هم بیای پیشش شاد میشه ؟‌ من آدمای شادو دیدم . اونا تو هر شرایطی شادن . می خندن . تو غم هاشونم حتی می خندن . یه بیخیالی عجیبی ساطع می کنن که تو هم می خندی !!! ولی بگذرم از آرزوی فقط یه لیوان چایی تو یه بعد از ظهر خنک کنار تو ؟ که چند تا خاطره برام بگی و من نشنوم ... باورت می شه از اون سبز شب یلدات هیچی نفهمیدم اولین بار ؟؟؟‌ میدونی چند بار دیدم تا بالاخره فهمیدم چی می گی ؟!‌ همون متنی که می خوندی . من هی به سبز ها و سیاه ها نگاه می کردم و 100...ادامه مطلب

چهارشنبه سیزدهم دی ۱۳۹۶

---

100...

خدا جواب اونی که نشست از بالا نگام کرد و بهم گفت متوهم رو میده دیگه نه؟! میدونی آدم بخواد هم نمی تونه دوستت نداشته باشه...حالا اسگل و متوهمم که به نظر بیاد! یه لذتی داره این خودآزاری...لذت مرگ یا فراتر از اون ! بگذریم به نظرم یکی از دلایل آفرینش شب اینه که هر چقدرم در طول روز سعی کردی قوی نشون بدی و خودتو گول زدی که همه چی عالیه،شب تو خلوت خودت بفهمی که نه...بفهمی چقدر بی قراری... وقتی به شما دو تا فکر میکنم...اصلا به هرکی که کنارته فکر می کنم... دوست دارم سیستم فکر کردنم کلا از کار بیفته!! +پیش تو بسی از همه کس خوار ترم من زان روی که از جمله گرفتار ترم من...! نوشته شده توسط غریبه ترینت در ساعت  | لینک  |  100...ادامه مطلب

100...

اینجا رو

ببندم

نبندم

ببندم

نبندم...

ببندم؟؟

100...

شنبه چهارم آذر ۱۳۹۶

---

100...

بار ها گفتم، قبل باز کردن این پنجره هزار و یک حرف دارم و به محض لود شدنش توانایی نوشتن از سر انگشتام فرار می کنه... اینجا کهنه شده... کهنه شده و نخونده کسی،خوندنی هم نبوده...یه سری حس و حال عجیب و غریب و ناب شخصی من چرا باید خوندنی باشه؟ اونم برای تو... تو که فقط می گم کاش اقلا بخندی همیشه... آرزوت تو قلب من بیات بشه، چی میمونه تو قلبم؟! از تمام کسایی که دوست داشتم چون تو دوست داری... دوست داشتم چون کنار تو هستند... چی می مونه تو قلبم؟! من کی ام...؟ یه فالوور و دنبال کننده با تفاوت یه خسارت هفت ساله؟ نه.. خسارت نه...حسادت نه...شاید حسرت...یه حسرت هفت ساله... یه چیزی که هر چی نادیده اش می گیری... بدتر میشه...هر چی میگی خب اون که حالش خوبه... فایده ای به حالت نداره... یه چیزی که هر چی بیشتر سعی میکنی انکارش کنی... بیشتر و بیشتر از چشمات میزنه بیرون...از دهنت می ریزه بیرون... از نوک انگشتات می ریزه بیرون... تو از کی انقدر غیر قابل انکار شدی در من...؟؟تویی که من دنبال راه گریز گشتم...همه ی پاییز...که رها بشم...که فارغ از اندیشه ی هجران و وصل بشم... و زندگی از سر بگیرم... بدون تو ولی فقط زنده بودن رو از سر می گیرم... توی این تنها خونه ای دلم می خواد بیشتر و بیشتر بنویسم... که اندازه ی چهار تا...نه.. هفت تا پاییز پرم .. لبریزم... که نمی دونم چند تا پاییز دیگه لبریز می شم... که چی کار کرد 100...ادامه مطلب

100...